شیوا سجادی خاطرات ایران ترابی را در 416 صفحه نگاشته است. ایران ترابی اسفندماه 1334 در شهرستان تویسرکان از توابع استان همدان به دنیا آمد. علاقة او به تحصیل باعث شد در برابر مشکلات پیش رویش بایستد و با وجود چند سال ترک تحصیل با هدف خدمت به مردم، وارد کار درمان شود. این انگیزه در دورة انقلاب و سال‎های دفاعْ صورت ایثارگرانه به خود گرفت.

کتاب «خاطرات ایران» متشکل از 22 فصل، گوشه‎های از زندگی این دلاورزن را کامل می‎کند. فصول ابتدایی کتاب گزیده‌اي است از خاطرات دوران کودکی او، دهه‎های 30 تا 50 که بیشتر صرف تلاش‎های او برای کسب تخصص در زمینة مامایی و کمک به زنان روستایی می‎شود. با مهاجرت ایران ترابي به تهران، در سال 57، برگ تازه‎ای از زندگی او ورق می‎خورد.

دوران دفاع مقدس که فرامی‎رسد کتاب حال و هوای تازه‎ای پیدا می‎کند. او جزو اولین گروه پزشکی است که به مناطق جنگی اعزام می‎شود. شرایط سخت جنگ از او یک تکنیسین بیهوشی زن می‎سازد که در سن چهل و چند سالگی اگر همة مردها بسیج شوند، نمی‎توانند کار او را انجام دهند.

به گفتة شیوا سجادی، تدوینگر کتاب، آغاز مصاحبه و تحقیق پیرامون روایت‎های ترابی به سال‎های 83 و 84 برمی‎گردد و حاصل آن؛ حدود پنجاه ساعت مصاحبة ضبط‌شده. با این حال، تا آخرین مراحل و پيش از سپردن کار به دست نشر، که انتخاب و گویا کردن عکس‎ها بود، فرصت پرسش و واکاوی محفوظات ذهنی راوی از دست داده نشد تا اطلاعات تازه‎افزوده و مستند ايران ترابي فضای روشن‎تری را پیش ‎روی مخاطب بگشاید.

مصاحبة تکمیلی، ایجاد فاصلة زمانی برای درگیر شدن ذهن راوی با گذشته‎های به نسبت دور، مرور چندبارة موضوعات مطرح‌شده، تلاش برای یافتن برخی شخصیت‎های ذکر‌شده در حوادث، گفت‌وگو با برخی رزمندگان و کادرِ درمان هم‎دوره با ترابی، و بهره‎مندی از کتاب‎هایی مانند «دشت آزادگان در جنگ» و «کارنامة توصیفی عملیات‎های هشت سال دفاع مقدس» کمک مؤثری در روشن شدن حوادث آن دوره بود.